Będę się powtarzała... tak znów nie wiem kiedy minął miesiąc. ba w sumie już zaraz połowa następnego a ja po prostu mam wrażenie że wczoraj się zaczęły wakacje a tu już zaraz święta. a tak serio to zaczyna się chyba najbardziej nielubiany prze zemnie czas w roku. Zimna, ponura i mokra jesień .... aż się wszystkiego odechciewa. Dlatego ja...

myślę już o świętach. :) Wiem że one "dopiero" za 2 miesiące ale myśląc o nich już teraz poprawiam sobie humor a przy okazji planuję prezenty. Jest to nie lada wyczyn bo okres grudzień/styczeń to w naszym przypadku poważny ból portfela. Imieniny mojej mamy, święta (bo mikołajek nie obchodzimy jakoś specjalnie), potem urodziny teściowej i  Panny K. a na koniec jeszcze męża. Więc aby jakkolwiek ogarnąć prezenty to bez myślenia o nich za w czasu się po prostu nie da.

Oczywiście największe wyzwanie stanowią prezenty dla Panny K. bo nie dość, że musimy sami coś wymyślić x2 (bo święta i urodziny) to jeszcze razy wszystkie babcie, dziadkowie, ciocie i wujkowie. Tak, żeby nic się nie powtarzało, było w guście Panny K. i jeszcze tak byśmy mogli się w naszym niewielkim metrażu ruszyć :) Więc jest nad czym myśleć w te jakże ponure dni.

Koniec offtopu bo miało być podsumowanie

Podsumowanie sierpnia

Nie tylko dziecko uczy się od nas

Zaskoczona nominacją do liebster award

Motywująca tapeta na październik

We wrześniu powstał też pomysł na cykl blogowy MAMA MAMIE, czyli serię postów gościnnych. W ramach tego cyklu inne mamy polecają rzeczy (początkowo miały być jedynie książki ale postanowiłam, aż tak tego nie ograniczać), które się sprawdziły w ich domu. Pierwszy post ukazał się już w październiku. Jeśli, któraś z was chciałaby napisać coś od siebie w ramach tego cyklu bardzo proszę o kontakt na maila lub na facebooku.






Prywatnie

Wrzesień zleciał mi głównie na kompletowaniu jesienno-zimowej wyprawki ubraniowej dla mojej Panny oraz dla mnie. Doszłam do wniosku, że bardzo się w tej kwestii zaniedbałam. Złapałam strasznego doła robiąc jesienny remanent w szafie. Postanowiłam wywalić to co już dawno powinno wylecieć i pójść w niepamięć. To co się nadaje odświeżyć (co zajmowało mi mega dużo czasu). No i dokupić kilka niezbędnych ubrań, żeby choćby trochę poczuć się lepiej, ładniej, bardziej kobieco.  Nigdy jakoś specjalnie nie przywiązywałam wagi do ubrań. Miały być czyste i wygodne. Moda mnie jakoś nie interesuje i nigdy nie interesowała. Zawsze szukam tego co mi się po prostu podoba. Ale odkąd dowiedziałam się, że jestem w ciąży moja szafa hm... utknęła w miejscu nic nie przybyło nic nie ubyło (poza rzeczami typowo ciążowymi). Z przerażeniem doszłam do wniosku, że mam jeszcze rzeczy, które mają hm... 10 lat. Pamiętają czasy, kiedy nie znałam jeszcze mojego męża i nosiłam się zuuuuppppeełłłnnieee inaczej ;) Nie wiem na co one czekały ale były. i na tym skończymy.

Kupując ubrania dla Panny K. z przerażeniem stwierdziłam, że nie umiem kupić jej nic na oko. Może dlatego, że:
1. rozmiar rozmiarowi nie równy 
Kupiłam jej spodnie 92, 98 i 104 wszystkie są dobre i zawsze miałam wrażenie, że skoro rzeczy są jednej firmy to rozmiary powinny być podobne a ty d..pa blada. Więc każde zakupy muszę robić z nią by oszczędzić sobie oddawania rzeczy. No a kto ma dzieci to wie jak łatwo jest przekonać dziecko by coś przymierzyło skoro ma już chodź trochę swojej woli i siłę by GŁOŚNO powiedzieć NIE.  :)
Tak więc apeluję do producentów ubranek dla dzieci o ujednolicenie rozmiarówki !!!

2. Panna K. jest niewymiarowa i nad wyraz wyrośnięta. :)

Duża część jej ubrań spokojnie pasuje na 3/4 latka a ona nie ma jeszcze 2. Podbicie w stopach odziedziczyła po rodzicach więc mamy niezły problem z zakupem obuwia, które nie będzie za ciasne w podbiciu.

Dobra koniec już narzekania :P
Napiszcie mi czy też wasze mamusiowe szafy podupadły po porodzie???
Nie zapomnijcie dać znać jeśli chcecie napisać recenzje w ramach MAMA MAMIE